Lafıgüzar Şiiri - Mehmet Tunçer

LAFI GÜZ AR...
Seçme hakkından yoksun
Canlanır ana rahminde
Masum bir cenin.
Her şeyden haberdardır aslında
Daha doğmadan başlar
Bu dünyayı yaşamaya…
Emeklemeden yürümesi
Yürümeden koşması
Gerektiğini bilir...
Bebekliliğini yaşayamadan
Okul yollarında terler bıyıkları.
Öylesine ağırdır ki yükü
Eşeğe bağlasan çekmez…
Yirmisine gel dimi ayakları basmaz yere
En güzel yıllarını harcar
Vefasız bir sevgiliye…
Sonrada;
İsteksizde olsa olur gider
Buluverir kendini bir oyunun içinde…
Otuzunda derler ya abi yada abla.
Kırkına varmadan derler ya dayı yada hala.
Aynalara baktığında
Asılır suratı kırk beşinde
Tarağa gelecek saç bulamayınca kel başında
Derki; Yüzüm uzun,kel deyilim aslında..
Yaşı olup gelip dayanınca elliye
Gözlük üstü gördümü bir afet
Vay be der erken gelmişiz bu cihanı aleme
Artık hayaldir onun için
Sarılmak bir ince belliye.
Ellisinden sonrasına baksa ne yazar
Altmışından sonrasını zaten teneşir paklar…
Kim der seki bu böyle değildir
Bilinki yalan
Bu günlerin değerini bilmeli
Gerisi lafı güzardır inanın...