Övgülerle, yergilerle dolu dizgin gidiyoruz;
Sorun bizim, çözüm bizim; biz her şeyi biliyoruz...
Dostumuzu sever, sayar; hasmımızı aramayız;
Yerimizi bilmiyorsak, hiçbir işe yaramayız...
Döner, dolaşır, geliriz çoğu zaman aynı yere;
Durup dururken coşarız, sonumuzu Hak getire...
Yer, içer, güler, oynarız; bahçede gül dere dere;
Muhabbetle, yarenlikle dostlar ararız ha bire...
Kendimize yetmesini belki bir gün öğreniriz;
Onca dertle boğuşarak bıçak gibi bileniriz...
Keskin sirke olur hem de küpümüzü zedeleriz;
Özümüze güvenmezsek, aslımızı rendeleriz...
Hep dilimizden çekeriz; yaptığımız mutlak gaftır;
Sütten çıkmış kaşığız ya; insanımız pek de saftır...
Var gel, sen de bir yorum yap, sermayesi sade lâftır;
Deseniyle ve rengiyle göz kamaştıran cafcaftır...
08.10.2007
Seçil KaragözKayıt Tarihi : 10.10.2007 16:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!