Bitiyor gölgelerin raksı ufukta
Gün sessiz, usulca solmakta.
Senin de artık yavaş yavaş
Tükeniyor içindeki serbestlik arzusu.
Sen de yavaş yavaş anlayacaksın
Ruhunda akşam olduğunu.
Lakin çökünce karanlık
Gözlerinde yaş, arayacaksın
Tutunacak bir el, veya bir dal.
Arayacak ve başın dönüp gözlerin kararınca
Anlayacaksın, boşlukta olduğunu.......
Kayıt Tarihi : 14.8.2006 23:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)