İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Ben de benzer bir şiirimi-izninizle- buraya ekleyebilirim Ablam...
Erdemle.
SÖZ OLA BERİ GELE
Yazıyor…
Egzotik sevi söylencelerine ''Devam! ''
Demiş psişik edisyonist
Ayırdında değildim
Yok oluş sendromunun,
Son dakika olarak manşetten geçmeseydi ajanslar
Yapma!
Ya Rabb’im
Oryantalizmin böylesine de ne demeli,
Bilmem ki!
Koru beni onlardan
Okült suçları barındıranlardan
Durmaksızın
Karşıt eğriler çiziyor aynı el
Ne değin yapay
Ne değin kimliksiz
Ne değin saçma
Ne değin çapsız
Birbirine karşıt eğriler çizilerek
Okült vargılara ulaşılabilirmiş meğer
Ve sonra
Moment noktalarından sızma istekleriyle dolu
Hırçın ibra retorikleri
Oysa
Neler yoktur ki derin çukurlarda çalkalanan
Suç
İhanet
Sadakat
Nefret
Yalan
Dize dize,sayfa sayfa ruha dokunan
Galiba
Jorge Luis Borges’in
An’larına takılmış olmalı?
Yok ama
Bu bir korku
Bu bir girdap
Bu şimdilerden ötelerde bir ütopya
Vay hece/cim
Gündüzcüm gececim
Acımak ne değin insanca bir duygu
Nerde yakarılar,sözler
Bir yandan cüz sürerken
Semaya kalkarken eller
Neden harama bakar ki gözler
Neden yalan tefrikalarda istiflenir ki bunca sözler
Egzotik sevi söylencelerine ''Devam! ''
Demiş psişik edisyonist
Ayırdında değildim
Yok oluş sendromunun
Son dakika olarak manşetten geçmeseydi ajanslar
Necdet Arslan
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta