Ladin Şiiri - Zafer Aknar

Daralmış bir ufkun içinde
yıkılır zaman
Işık gözükene kadar ucunda
ve çizgisine gün açarken
naralar içer toprak kokusu
tütsüle şehveti
açlık ile
Ne yitip gider
Ne yok olur
-sevgiye ait-
Düşlerin keskin
Ucu
zehirli ok gibi
Kısrak telaşıyla
Dolanır boynuna
Patikalar boyu
Şimdi,
Kirlenmek zamanı
fahişelerin apışında
Kişneyerek
Suratına
Mavi Ladin kokulu özlemlerin
Kaçıncı yoksulluğum
Yoksunluğum aşk'a
yalnızlığın tırnak izleri
derin akar, avuçla
kokuyoruz rüzgara rağmen
Teslim olmayacağım,

(çarşı/..ladin)