'uzaktaki kendi biliyora'
Yüzüm siyahlığın susaçmışlığında, uzak kalmalar, kalıtım olunca üst benimde beni terk etmiyor özcülerin.
İmgelerimin zerreciğinde sana sunduğum her zerre zerrine seciler sıralarken, sen aşkı yeniden rengime hum asil kıldın.
Hazan hanlarında, aşkın zanları misafir kalışımı ütülüyormuş hayat ile sanmak arasında.
Alabora olmuş her anım yeniden dalgaların ezberleniyor, yeniden soğuklarına sulanıyor sular.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman