Lades Şiiri - Ramazan Tekdemir

Çok değil öyle orta halli inatçıydık bizde
Gülhane'yi de şahit tutardık mutluluğumuza
"Var mısın ladese" dedi
İnatçılığımı sever sandım
"Varım" dedim
Güldü
Nadir gülerdi
Bir haftayı zar zor çıkarırdım bir gülüşüyle
Fazla uzatmaz,hele kahkaha hiç atmazdı
Sade/ce bir tebessüm ederdi
Ben dalmışken güzelliğine
"Buldum" dedi heyecanla
Onunlayken adını bile unutan ben
"Neyi" dedim.
"Seviyorum"dedi
Halbuki düşünülemezdi ki bu
Öyle kalpten gelirdi
Öyle ağızdan kaçan bir laf gibi söylenirdi bu
"Bende bende seviyorum "dedim-- düşünerek !
Güldü
Bu hafta rahat geçecekti belli ki
"Hayır seviyorum demek yok" dedi
İnatçılığımı da sever sandım
"Son bir kez söyliyeyim o zaman" dedim
Öyle de güzel söyledim ki
"Bende" dedi -- güldü
Ne bereketli gündü
Başladık öyle ladese
Ah bir de pes etse -- nerde
Akıllı dedim en çok söylediğimden girdi işe
Ne orta hallisi inatçıydık işte
Giriştik zor bir işe
Başlarda zorlandık
Tam diyiverecekken susardık
Zamanda geçiyordu hani
Ocaktan tutuştuk, geçtik ta haziranı

Zamanla zorlanmamaya başladı
Zaman da zorlanmamaya başladı

Aklına gelmiyordu ki aklımda desin
Ne yaptımsa çaktırmadan -- alttan üstten
Aklımda bile dedirtemedim
Unuttu herhalde dedim
Unutsa kazanırdım dedim
Hem akılda olan unutulur muydu hiç
Unutulan şeye aklımda denir miydi hiç

Ne yapıp, ne etseydim
Kime gidip, ne deseydim

Sonra zamanla gülmemeye başladı
Zamana ne oluyorsa
Olmaz ki böyle onun her yaptığını yaparsa

Sahi hanginiz dedi ;
"Pes etme, kızlar inatçı erkekleri sever" diye.

Sorsaydı bana
Yada lafı gezdirseydi -- sağdan soldan
Nasıl atlardım
Nasıl da söylerdim hemen
Yok sormadı
Bana da sordurtmadı
Öyle yürüdük
Uzun uzun yürüdük
Konuşmadan, bakışmadan

Çarpık taşlar arasındaki çimen ezilince
İsyana kalkan düşünceler silah çekince
Yolun da sonuna gelince
Uyuşmuş beyin gardiyanının yokluğunda
Biri firara kalkıştı , acı düşünceler koğuşunda

Aniden yada birden ;

"Kulağıma söyle bari" dedim

Eğildi ve ;
"SEN KAZANDIN"
dedi.

Nefesi sardı beni nefes alamadım
Saçları boynumda gezdi
Kıpırdayamadım
Bir buse kondurdu yanağıma
Yandım anam yandım

Döndü yüzünü öte yana
Vapurlara doğru saldı kendini
Sonra bakmadı bir daha arkasına
Tıpkı bir ceviz ağacı gibi kala kaldım Gülhane'de
Kıpırdayamadan, öyle sadece izledim
Yanı başımdayken adını diyemedim
"Dur !" diyeme-z-dim.
Nedendir , niyedir bilemedim
Öyle durdum
Döner bakar , bakar da güler sandım
Kandım anam kandım

Durdum , gidişini izledim -- yudum yudum
Hava kararınca
Aynasızlar da ağaçta olmadığımı anlayınca
Döndüm bende
Yalnızlığıma, ümitsizliğime, onsuzluğa
Varınca Piyerloti'ye
Ellerimle gömdüm sonsuzluğa -- en derine
Sonra bir mezar daha
Aldanışlarıma - susuşlarıma
Neşeme - hayallerime
Saflığıma - ruhuma
Gömdüm demekle gömülür mü ?
Döndüm demekle dönülür mü ?
Halbuki kazanan hiç kaybeder mi ?
İnerken merdivenleri -- sorular yeter!
Mezardakilerin sitemleri
Sus be artık halin bizden beter!!!
Tam o anda bir ses karanlıktan
Tepeyi aydınlatan
"Seviyor musun ?"
"Su Perisi ?..."
Aman Allah'ım o gelende ne ?
Ruhum hortladı herhalde
Çarpınca -- tutuştu bedenimde bir ateş
Bağırdım -- "AKLIMDA"
sustu tüm ruhlar , üfledi sura İsrafil
SUstu Perisi
Bağırdım -- "AKLIMDA SENİ"
boşaldı tüm mezarlar , ortalık mahşer yeri
SUstu Perisi
Tutamadım ,dayanamadım ruhumun ateşine
Haykırdım -- "SEVİYOR(D)UM"
(Parentez içindekini duyamadı ruhlar)
Güldüler tek bir ağızdan tüm ruhlar
Hepsi sustu tek bir ağızdan tüm ruhlar
Yarıldı yer gök , çaktı şimşek
Serildi dağlar yere sanki bir döşek
Kaçıştı tüm ruhlar
Korkar hepsi tabi kim hesap verecek
Güneş de kopmuş gelir uzaydan
İşte tam , tamda o an:

Bir kahkaha ! uzunca ! -- nasıl olur oysa..
Bir ses karanlıktan;

" LADES "

İşte asıl o zaman koptu bana kıyamet
Açtım gözlerimi baktım ki
Kazanlarda kaynar
Kalp dedikleri o sahte et...