Lades.... Şiiri - Sabih Hepyükselen

.
hayat; mayın tarlası gibi,oyunlarla dolu....şikayetçi olunsada olunmasada bu böyle..hepimiz oynamışızdır çocukluğumuzda çeşitli oyunlar..vakti zamanında bende oynamışımdır,körebe-saklambaç gibi...hatırlıyorumda; hep kazanırdım..övünmek gibi olmasın ama,zamanı bile yenmişliğim vardır..hatırlarımda en çok lades’e tutuşurduk...en çokta zaman’la..yenerdim ki hep 'o'nu...hiç yenememişti beni........hiç...! ! !

dedi;
gel seninle 'son kez' lades’e tutuşalım......hadi dedim bende,nasılsa çocukluğumda bile yeniyordum ya....

zaman’la
son kez tutuştuk lades’e,

biraz'aşk' alırmısın.?
-............aklımda.....! ! ! !

ya; biraz sevda,
-...........aklımda...! ! ! !

bir kadeh rakı var...istermisin..?
-.................aklımda....! ! ! ! !

zaman;
bir gün karşıma seni çıkarmıştı,
seni vermişti bana,

hatırlamısın.?
-....aklımda..! ! en çokta 'o' aklımda....'o' an.....demiştim o na...

çok geçmedi ama;
gider ayak sıkıştırı verdi elime'sensizliği',
yalnızlığı.....
bak işte;
bu hiç aklımda yoktu biliyormusun.?
hiç yoktu,gelmezdi de aklıma,

aklımda diyemedim,

zaten;
pekte hatırlıyamıyorum sonrasını,
sadece bir ses kulaklarımda,en çirkininden,

LADESSS..! ! ! ! diyordu zaman...... lades....! ! ! ! !

birikmiş bütün hıncını alıyordu emmi'den,

zaman;
kazanmıştı bu son oyunu,
yenilmiştim ilk defa,
ne önemi varki,

ben kaybettiğime eminken......

hepyükselen....