Seni tanıdığım günden beri hep aklımdaydı.
Bu sevgili bana lades yapacak diye.
Bu nedenle istemedim.
Seninle lades tutuşmayı.
Biliyorum kendimi.
Hep aldanmışımdır.
Hayatımda lades yapılmayan anım olmamıştır ki.
Bu nedenle sevmem lades tutuşmayı.
Senin isteğinle tutuştuk biz ladese.
Kandırılacağımı bile,bile.
Tüm çabalarımla kanmamak için didindim.
Parmakuçlarımı birbirine bağladım.
Göreyim de aldanmayayım diye.
Koluma kırmızı şerit taktım.
Göreyim de aldanmayayım diye.
Biliyordum!
Biliyordum inan ki sevgili
Bir gün aniden beni kandıracağını,
Kahkahalar atarak
Ladeeeeeeeessss diyeceğini.
Yanılmadığımı da çabuk anladım.
Tüm uğraşlarım boşa çıktı.
Birbirine bağlı parmaklarım,
Koluma bağlı şerit yetmedi buna.
Sonunda yapacağını yaptın.
Giderken de alaycı tavrınla
Utanmadan gözlerimin içine bakarak
Ekleyiverdin.O hiç sevmediğim kelimeyi.
Ladeeeeeeeeeeesss.
Güle,güle sevdiğim.
Eden bulur derler.
Dikkat et te seni de ladeslemesinler.
Zira;
Çok ama çok zor oluyor.
Kırılan lades kemiği değil,
Hep kalp oluyor.
Kayıt Tarihi : 24.5.2009 15:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muammer Erdem](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/24/lades-41.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!