Lada Samara Şiiri - Sabo Kosimova

Yıl 1984 değildi
Ne de yerimiz Sovyetler Birliği
Siyah atınla gelip
Kuşadası kampından kaçırmıştın beni

Lada Samara
eski bir dostumuz ve karanlık kabrimiz gibi
Bir zamanlar yaşamış ve ölmüş hislerimize
Ve anılarımıza şahitlik etti.

Lada Samara o siyah atımız seyretti
Salda gölünde beni kucağına kaldırışını bizim dansımızı,
Ve Saldadaki maceramızı sonlandırıp geç olmadan Antalya yoluna çıkmamızı ve çadırı toplamayı isterken sen
Çocuk gibi "bir şiir daha okursan ancak çıkabilirim çadırdan" diye direten ben
Ve o an bana Oğuz Ataydan Sevgili Bilge pasajın okuyuşunu da duydu kamp kurduğumuz yerde park edilen o eski
dostumuz.

Senin merhametine de çokça tanık oldu
bizi içine, yeraltına doğru çeken o çamurlardan kaçarken temizledigin ayakkabılarımı
En çok ne zaman iyi ki buradayım dedim biliyor musun?
Bir köy yolunda Lada'nın bagajında çıkardığın mama paketini sokak köpeklerine dağıttığımızda
Her zaman böyle romantik değildik
Komik hallerimize de şahitlik etti:
Kampta kesme tahta yerine araba plakasını kullanışım ve bıçağımız olmadığı için krem tüpünün arkadaki keskin yeri ile sucukları doğrayışımı
bir başkası olsaydı belki yadırgardı bizi ama Ladamız, atımız yargılamadı bizi
Pişirirken toprağa düşürdüğün sucukları hızlıca kaldırıp üfleyip yiyisimizdeki o samimiyeti bir başkası görseydi yargılardı belki.
Neyse ki kamptaki bu aciz ve komik hallerimiz uzun sürmedi . Antalya'ya vardığımızda anneannenin temiz mutfağı bize iyi geldi

Anneannenin 3 tekerlekli bisikleti ile aldattığımız da oldu Samarayı,
O yine de küsmedi
Gerçi yok alındığı da oldu bize, hatırlasana!
Düden Şelaleleri ne giden bir yolda
Atımız Samara şahlandı ve durdu
şelalelere bizi götürmek istemedi.

Sen çok endişeli
ben ise mutluydum çünkü seninle birlikte yolda kalmanın ilginç bir anısı kalacaktı
Sonra çekici geldi götürdü bizi
Şelalelere gideceğimiz yerde yolda ve tamircide geçirdik günümüzü.

O gün o güzel atımız kendisini aldatmamızın hıncını almıştı bizden.

Siyah atımız o eski dostumuz
Ayrılığımıza da şahitlik etti,
Hep birlikte otogara götürmüştük beni
Sonra otobüse teslim etmiştiniz
O gün son defa gördüğümü bilseydim daha sıkı sarılırdım sana.
Ama yazımın asıl konusu sen değilsin, bu yüzden ayrıntılara girmeyecegim.
Sana zamanında çok yazdım. Artık bıraktım.
Biliyorum adil değil çünkü hiçbirini sana okutmadım .
Zaten yazdığım hiçbir mektubu sahibine ulaştıramadım..

Bu yazım Lada Samara ya.

Dostumuzun görmediği şeyler de vardı
Mesela benim kumarbaz ve mızıkçı yönümü.. Îddialaştığım iki farklı oyunda da kazanmıştın beni yine de yerine getirmemiştim vazifemi.

Yıl 1984 değildi ,
Hippie kuşağı da geçmişti
buna rağmen yaşamıştık 2018de "Carpe Diem"imizi

Lada Samara bir mezar gibi biriktirmişti bütün anıları, kaçamakları..
Kimseye anlatamazdı sırlarımızı, çünkü mahremiyeti aşan bir samimiyetimiz vardı daha Istanbuldan,
Zira birlikte yıkamıştık kendisini.
O zamana kadar bilmezdim arabayı yıkamanın bu kadar eğlenceli olabileceğini
Self oto yıkamada güvenlik kameralarına bakan görevliler izlediler aşk filmimizi

Yıl 2018

Sen orada kaldın,
O güzel yanık sütlü dondurmayı hayatımda ilk defa seninle yedim
Onu da Ladanın içinde vermiştin "hadi tahmin et bu ne" diye sormuştun
Garipti biraz kazandibine benzetmiştim.
bir daha da yemeyecektim
Çünkü o da seninle özdeşleşti.
Yıl 2018 sana dair her şey orada kaldı,
Bir daha Ladaya binmeyeceğim asla!
Zira Lada, 2018de kalması gereken anılardan oluşan bir kabir kutusu gibi .

Kupa Valesi duydum ki zaten sen de satmışsın kendisini.