Lacivert Kokanım Ol Şiiri - Gülşen Şenderin

Lacivert görkemlerde, devrilmez hokka gibi
Umman umman tek senim; yeter ki sevgimle dol
Bu yaşam sayfasında; bir Rapido misali
Sonsuza dek beni yaz, aşkınla divanım ol

Rıhtımdan bakma öyle, aşk çığlığında sevda
Dudaklarda suskun al, şafak şafak pusuda
Gecenin gizeminde, ay salınmakta suda
Kayıkta kürek sesi susarken civanım ol.

Gözlerin buğularda buz mavisi bir gülle
Acımsı gülüşlerle, bilmeceli bir dille
Hırpalama sevgiyi, saranım ol dört elle
Gülüstan sarayımda hilafsız sultanım ol.

Ben laciverte taktım bunu anla civanım
Buz mavisi dansında hasata ermez canım
Sana ölecek kadar, senle atarken kanım
Savrulan başaklarda sorgusuz furkanım ol.

Düsleşene bu aşkın simsiyah bulutunu
Yağmurlar boşaldıkca toprağın umudunu
Bahar cemrelerinin parlayan yakutunu
Ömrüme adayarak, süsleyen mekânım ol.

Güneşe varmak gibi galaksilerde sevdam
Gece düsşel günahım, gündüz ışıyan dünyam
Bende güneş gülleri; sende öldüren endam
Dolanalım uzayda ebedi serkanım ol.

Sahilde adımların bırakmaz ki peşimi
Şeytan minareleri iletir hep sesini
Deniz kabuklarından kolyenin bir eşini
Boynuma geçirirken busenle yakanım ol.

Aşk denen bilmeceyi dağıtalım rüzgâra
Bahar yangınlarında ovalara, kırlara
Papatya kokusunda en derin aşkı ara
Sevda çiçekleriyle başa taç takanım ol..

Akdeniz sularında Rum Taşı’nın dibinde
Afrodit gibi doğdum köpük köpük sevginle
Balıklar eşliğinde ettigimiz yeminle
Coşkulu dalgalarda LACİVERT KOKANIM ol.

Gülşen narında bülbül, aşk şarkıları söyler
Pervane tutkusunda; bir tek yanmayı yeğler
Seven sevilen herkes sevdayla gönlün eyler
Ne bülbül ne pervane, aşkı şakıyanım ol