Lacivert Hıçkırıklar (2)

Yavruağzı gecelerde
köpüklü denizlere karışan
lacivert hıçkırıklarım oldu.
Deniz göz yaşlarımı kabul etmese de
gecenin sessizliğinde
içimden kopup gelen tane tane
lacivert hıçkırıklar.

Söylediğin sözleri hatırlayıp ta;
Karışan sarsılan denize,
ay ışığı dayadı sırtını sırtıma,
yaslandım, yavruağzı ay ışığının sıcaklığına.
Dalgalar kıyıya vurdukça,
hıçkırıklarım gizlendi,
yalnız ben duydum,
bir de ay duydu.

Vücudumun sarsıntısı durdu,
gömdüm onları geçmişe,
lacivert inci tanelerini
bir daha görülmezcesine.
Sırdaşım oldu gece ve deniz
en güzel duygularımın simgesine.