Lacivert bir Eylül sabahına uyanıyorum
Hayallerim ne mavi nede gri
Sonbaharın hüznümü girmiş içime ne
Yap boz tahtasına çevirmişim yüreğimi...
Kaç kez kendime diyorum;
-Kızım sen adam olmazsın.
Lacivert bir Eylül sabahı
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Renkleri sevdiren ya da onlardan uzaklaştıran insanın o an içinde bulunduğu ruh hali galiba...Şiiriniz beni bu düşünceye sevketti..Tebrikler..
Sevmesini bilenler adam da olurlar herşeyde...Mehmet Karlı
Ne mavi ne gri.. ikisinden laciverte vermişsiniz oyunuzu...
Eylül bende hep sarıdır nedense.. galiba yaprakların sararmasından dolayı böyle görüyorum ben...
Yap-boz'lar olmazsa insan nasıl bulur doğruyu...
Güzeldi. Tebrikler
Sevgimle
lacivert sevilir...eylüle şiirler adanır...sanırım şairin ayıdır Eylül...
umutlar sizden yana olsun ve tüm mevsimler...
'Lacivert bir Eylül sabahı
Sevdim ben bu rengi... '....sevdim bu şiiri....
Eylül sarısı laciverte dönüşmüş. Tebrikler Hasan Öztürk
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta