Laciverttir ihanetin rengi.
Gecenin sabaha dönmez yüzü
Dil sussa da, ten duyar fikir kaçar,
Söze gerek yok zaten.
Tutkular bağlar çıkışları,
Kollarda aşk,
Bir gülün doğuşu gibi istekler,
Yavaş ama alımlı,
İçilen her kadeh bir makas,
Kesilen itaat yavaş, yavaş.
Düşler parmaklarda,
İlk temas nefesten nefese.
Zaman ise an be an durmakta.
Isırıklar kanatmazken tenleri,
İhtiraslar kaplar geceyi,
Kafalarda ne soru, ne uyku,
Havada tenlerin kokusu
Terler karışınca terlere
Nefesler tutulur saatlerce
Mavi geceye döner,
Gece laciverde,
Laciverttir ihanetin rengi.
(ANKARA 27 HAZİRAN 2005 20:15)
Sıtkı GökmenKayıt Tarihi : 27.6.2005 20:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (9)