Lacivert Şiiri - İlknur Kavrar

Bir lacivert bulut geldi
Dün yine
Yükü ağır bir bulut
Ha yağdı ha yağacak
Arkadaş arıyormuş kendine
Gökte yan gelmiş yatarken
Sıkılmış yalnızlıktan
Bir damla yaş indirdi ansızın
İçine çekti ışık hızıyla
Çaldı beni uzaklardan
Aldı lacivert koynuna

Kucağında seyrettim denizi
Kumsalda bir kaplumbağa
Bir yaprağın etrafında
Kabuğunda özgür yaşamakta
Güven sarmış etrafını
Suyun kenarında sakin
Sessiz dolaşmakta
Her şeyi vardı ama
Bir boşluk ki anlamsız
Adını koyamadığı
Bulut anladı sadece
Bilmediği bir derdi vardı
Bir damla da ona gönderdi
Eş olsun yalnızlığına

Zira o da tek başına