Labirent Şiiri - Mehtap Patir

Geceler susar perçemlerinde
Ah bir öksüz yangın
Kanamak ne/ki kaynayan döşünde
Yer sofralarından iteklenmiş
Yetim ağıdı değil BU
Her Söz kahpe
Kursunun kahpesi ne/ki
Ezik bir karanfilin
Yeşil saplı ağıdı deģil bu
Kin kokulu bir aşüfte heyelan
Yüreksiz bir gözün
Karaçalısı
Ömrünü tırnaklayan
Yaktıkca canını
Yollarını şaha kaldıran
Her adın gectiğinde
Ağlıyor elleri biliyorsun
Tüm sabahlar bıçak kesiģi
Kırmızı
Sen gök mavisi ölüyorsun
Yaşamak ne/ki
Zihinlerinde bir tören
Alay gecidi
Asker adımları
Yeniliyorlar
Çaldıkları senden ağır geliyor
Biliyorsun
Yetmiyor
Doymak ne/ki
Canının izi kalmış dudanlarında
Kalbini söküp aldıklarında
Bak bir köy sular altında
Türküler boģuluyor
Alkışlar giyinirken
Gerdek girdabı utanmaz onlar
Anlıyorsun
Avutmuyor
Emeğine hayınlık ekili tarlaları
Ve hasattan saydıkları haramlar
Onurunu giyiniyorsun
Sesin
Bir Beyaz gelinlik
Tenin telörgülerde
Her pençelerine düşmüşe
Yas tutuyorsun
Insanlığın çırpınıyor
Susuzluk ne/ki
Okyanuslar kuruyor
Kurtulamıyorsun
Köşebaşlarındalar
Istisnasız
BU koca dünyanın
Kaçacak yer arıyorsun
Kaybolmak ne/ki
Kaybolmak NE..!!
Geceler susar perçemlerimde..!!