Labirent Şiiri - Nevzat Yücel

LABİRENT

Bir gün bir duvar çıkar karşına
Düşünürsün bir zaman öyle kalakalmış
Duvar mı benim karşımda
Ben mi duvara karşıyım aslında
Bilemezsin hangisi gerçeğin ve doğrusu
Tek çaren vardır, eğer geri dönmek duygusu
Esir almamışsa ruhunu...
Yoksa bırakır, yüreğindeki korkunun,
Döner gidersin, karanlık gölgesi altında
Tüm yaşanmışlıkları bırakıp ardında
Ama sanma ki hiç, bu bir çaredir sana
Çünkü nereye gitsek, ne yapsak da
Duvarlar her yerde olacaktır karşımızda,
İçimizde, yanı başımızda, ardımızda
Hep bir duvar sürekli çıkar, durur orada
Geride, sağda, solda, ileride, arkada
Nereye dönmüş olursan olsan da
İstersen defalarca geri git artık ardınca
Hatta dört dolaş dünyayı bucağı boşuna
Her dönüşünde yeni bir duvar
Çıkacaktır her yerde mutlak karşına
Bir bakacaksın kısılmış kalmışsın
Kendi yarattığın labirentin karanlık yollarında
Ya da çırpınıyorsun bir örümceğin ağında
Çünkü tek çaren vardı
Her şeyin ta ilk başında;
O ilk duvarı aşarak
Ya da yerle bir edip
Yoluna devam etmekti,
Her şeyi göze alıp aslında....

Nevzat Yücel
08.11.2017 Ankara