Labirent Şiiri - Muhammet Nacaroğlu

Bir labirent içine konmuşum
Anlamlı bir ağlatan başlangıç
Sınırlı zamanla yürüyorum
Tek silahım çatallı bir kılıç

İlerlerken karanlık içinde
Ayağıma dikenler batıyor
Bu imtihanhane dehlizinde
Vücudumu ateşler yakıyor

Her köşe başında çıkmaz sokak
Duvarları yıkmak istiyorum
Buysa hayat oyununda yasak
Kurtuluş çıkışta anlıyorum

Yollarda işaretler karışık
Manalarını çözmet mesele
Kılavuzu görmemek çok yazık
Kendi başına gitmek nafile

Karanlık içinde gezinirken
Umutsuzluk nefesimi kesti
Ağlamaklı feryat ediyorken
Sanırım biri beni işitti

Artık bu dönemeçler anlamsız
İşitenden ileti kitapta
Beni buldu hamdolsun kazasız
Yüreğim şaşkınlıkla çıkışta

Merak içinde iken durumum
Sualler cevaba dönüşüyor
Ona kavuşmaya ben mecburum
Acılarım aşka renk veriyor

M.N.