Labirent Şiiri - Mehmet Ali Çıbıklı

Aşk mı mantık mı diye
Debelenip dururken
Bu aşkın veda çanı
On ikiyi vururken.

Çaresizlik içinde
Çareler arıyorum
Dönüp dolaşıp yine
En başa varıyorum.

Dolaştığımız yerden
Bir karış ileriye
Gidemiyorum ki ben
Dönüyorum geriye.

Sanki labirent gibi
Her taraf çıkmaz sokak
Yalanım yok inan ki
İnanmıyorsan gel bak.

Çıkmazın içindeyim
Ne ötesi berisi
Biri birinden farksız
Sanki aynı serisi.

Sakal bıyık misali
Hepsi aynı kefede
Bir çare bulamadım
Akıl yok ki kafada.