Güneş son kez dönüp, bakarken arkasına,
Tatlı bir hüzün çöker üstüme,
Garip duygular kaplar benliğimi,
Efkarlanırım.
Bir yanda akşam, öbür yanda sabah.
Gündüz biter, gece başlar,
Gece biter, gündüz...
Güneş için farketmez,
Nerede akşam, orada sabah.
Ay ve yıldızlar,
Güneş gitti diye, ışık tutarlar.
Gökyüzünü seyrederim, hayallerim depreşir.
Dalar giderim, on sekiz bin aleme.
Zaman durur, mekan kaybolur, ben kaybolurum.
Derken, kendimi,
Bir labirentin içinde bulurum.
Sağa koşar, sola koşar, yorulurum.
Bir ışık arar gözlerim, çıkış yolu bulmak için.
Boşunadır tüm gayretlerim,
Tam umudum tükenmişken, bir ses gelir derinden.
Haydi kurtuluşa diyen,
Beni çekip alır, labirentin içinden...
Kayıt Tarihi : 18.12.2009 21:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Uysal](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/18/labirent-62.jpg)
Sağa koşar, sola koşar, yorulurum.
Bir ışık arar gözlerim, çıkış yolu bulmak için.
Boşunadır tüm gayretlerim,
Tam umudum tükenmişken, bir ses gelir derinden.
Haydi kurtuluşa diyen,
Beni çekip alır, labirentin içinden...
Yureginize saglik Sayin uysal.. Saygilar tam puanimla antolojimde eseriniz...
TÜM YORUMLAR (32)