Labirent Şiiri - Birol Yiğit

Hangi yolu seçsem, hep sokaklar çıkmaz.
Dön dolaş aynı yer; yerimde sayıyorum.
Hangi gönül bu hayattan nefret etmez,
Bir umut diyorum bir umut; sabrediyorum.

Hayatı sevmek iyi de, böyle yaşamak boş.
Sürekli ıstırap çekmek bilmem ne kadar hoş.
Yüzümde cefanın izleri, gözlerimde yaş,
Bir umut diyorum bir umut; sabrediyorum.

Labirentte bir yola girdim sevda yolu,
Mutluluğa erişmek için seçmeli hangi kolu,
Her sokak ümitsiz, karamsarlık dolu,
Bir umut diyorum bir umut; sabrediyorum.

Dönmek istesen hepten kaybolursun,
Finale varmak için epeyce yorulursun,
Hayattan ne beklersin neler bulursun,
Yine de bir umut diyorum sabrediyorum.

1993