saklama gözlerini
yere düsen gölgenden belli
yormuslar seni.
kactigin, buldugun ve cikamadigin
bir labirent olmus
yormuslar seni...
bencilligin bile sahip cikmamis sana.
o kadar yalniz,
teke tek,
o kadar siyah beyaz kalmissin ki bu dünya da
ümit isiklarini tek tek söndürmüssün...
ve en özelinden,
kendinden vazgecmissin..
ne pahasina?
hic...
gözlerini acmak degil de,
hafiften aralasan,
ayaga kalkmak degil de
söyle bir yerden tutunsan...
seslenmek degil belki
iki üc satir yazsan...
dünyalar degisir demiyorum,
senin dünyan degisebilir...
yetmez mi?
(24 Nisan 2008 - Berlin)
Zehra ŞentürkKayıt Tarihi : 25.4.2008 12:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aramiza Hosgeldin.
Güzel dizelerine, Liman sehri Hamburg'dan tebriklerimle.
KÖKELi OZAN
acının tutsaklığında göremediğin
tanıyıp kendiliğinden kendini
içinde buluşmak başkasıyla
çanlar kimin için çalar
kaçak sevgilim
TÜM YORUMLAR (6)