Dünyayı küçücük bir odadan gözlüyorum;
Odam, 'iğneli fıçı'...
Keder, neş'e, sevgi, kin...Hepsini özlüyorum;
Duygular, 'arap saçı'...
Beynimde helezôni vehimler kuruyorum,
Oysa, düz çizgiler çok...
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Dünyayı,kör gözlerle,odamdan görüyorum,
Odam; 'iğneli fıçı',
Uçsuz,bucaksız çölde,hep suya yürüyorum;
Lâbirent, 'arap saçı'...
yüreğiniz dert görmesin...tebrikler...saygılar
Duygulu ve düşündüren şiir. Teşekkürler paylaşımınız için...
Anlamları insanı derinden ürperten güçlü çalışma. Kutlarım.
Büyük bir keyifle okudum . Hız sınırını aşmayan bir akıcılık , bölümlerin kendi içinde bütünlüğ ve gönül rahatlığı ile tam puan . Kutluyorum Sayın Ünal Beşkese ...Yüreğinize sağlık diliyorum .
Bu şiir ile ilgili 64 tane yorum bulunmakta