Labirent... Şiiri - Fahri Fıratoğlu

güz yanığı tenlerde
modası geçmiş bir boya
gibi tutndu yaşama...

bir ağacın dallarına
sinen bir öz
gibi sindi damarlarıma...

evren büyüktü, sonsuzdu
ve ışık belirginliğinde
ses kadar akislendi
gözlerimde ve kulaklarımda...

zamanın herhangi bir noktasıydı
an süresince geldik göz göze
ve saydam bir hikaye türedi
yankılanan beynimizde...

bundandır ne yana gitsem
hep kendime çıktı yollar
ve bulduğum yerde seni
bulacaktı düşünceler
bir çıkış yolu...