Başıma haller saranı kavrayıp,
Eskimeyen bir neşeyle fırlatsam aya doğru.
Tüller ve akgüller arasına sıkışmış kalbim,
Güz günleri beni üşüten yapmacık yakarışım,
Reislerden çalınma kudretim,
Şimdilerde aklımı sarmalayan köke,
Çiseleyerek yağmakta olan,
Bizi
Ve başkalarını ıslatan bir yağmur edasıyla dolanıyor,
Beynimin kıvırları arasında.
Soğuk ve koyu bir denizi içerek büyüsem
Büyüsem, aya doğru
Ve öylece kalakalsam, tenimin ıslaklığıyla.
Beni ne zaman dağlasa bir kök,
Kendimi hep avurtlarımı öperken bulurum.
Ağlıyorsam, sevincimden..
Metehan KaragölKayıt Tarihi : 24.10.2021 20:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Biteli çok olmuş bir debdebeden bizlere kalan yalnızca birkaç dize.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!