Laaal.... Şiiri - Ahmet Öçal

Yürüdüğüm bütün yollar başkaldırıyor adımlarıma,
Zamansız toz ve kar fırtınaları kol geziyor vadilerimde,
Hünerle yok ediliyor ayak izlerim,
Bir şeyler oluyor yaşadığımı inkar eden

Kırık bir aynada dinlenen zaman,
Terkedilmiş bir tren penceresinden akan görüntüler yumağı,
Tattım ben de aykırı uzam bilgeliğiyle,
Ağulu şarabını tülgecelikli sakinin ellerinden,
Uzak bir acı örerken kendi asılacağı ilmeği..

Yıkandım ışığıyla acunun,sözün usulca döküldüğü sulara çağrıldım
Ucu korlanmış bir bıçağı dolaştırıp ğöğsümde,yüreğime sapladım..

Silindi suretim kirli pencerelerde çürüyen bekleyişler gibi..
Keşfettim kanayan gizil damarı hareli yüreğimden...

Döküldüm kanravan,inkar edildim,yokoldum...
Karıştım pürneşe,kabul edildim.varoldum...LAAAAl....