** La TAHZEN Şiiri - Cengiz Akdag

Bir gece....
Issız yollar, adımlarımı arşınlıyor,
karanlığın ördüğü duvar ardında,
benliğimi sıfırlıyorum.
sen!
Ey güzel insan!
değerinden kaybederken,
mevsim istanbulumda haziran,
nice aşklar bitip giderken,
kalplerde hüzün..
La Tahzen..
Hayat oyununun ilk perdesinde,
zalim var,
mazlum var,
insaf yok.
Zulümler içindeyim,
öfkemi yutuyorum,
Kaderin adalet ettiği,
bir sabaha uyanmak istiyorum.
Gönül katığımda yalnızca acı..
istenmeyen bir yabancı rolündeyim.
ayrılıkları,ölümleri ardı ardına tespih yaptım.
sabır çekiyorum.
Sebepler sükut etti.
varlığım karanlıkta tecessüm etti.
şeytan sağıma yanaştı.
göğsümün sol yanında deprem..
La Tahzen..
Bana üzülme diyorsun.
Elde değil güzelim!
elde değil..
bu kalp,gözyaşlarıyla sulanmakdıkca,
bu tohum yeşermez.
bu ağaç meyva vermez.
Bu belimi büken yükü,
kalbimden söküp atacak bir sabaha uyanmak istiyorum.
Evet biliyorum.
her zorlukla beraber bir kolaylık var.
Bende o günü bekliyorum.
ve biliyorum.
La tahzen!
O,bizimle beraber.