La Tahzen Şiiri - Samettin Şenkaya

Efendimi Mekke’den çıkardılar
Yüce Resul’ün kalbini kırdılar
Yolu üstüne de pusu kurdular
Sevr’de üzülme! Allah bizimle dedi
En sadık dostuna teselli verdi.

İlahi emirle yola koyuldu
Katillerin ayak sesi duyuldu
Ehl-i küfür bataklıkta boğuldu
Sevr’de üzülme! Allah bizimle dedi
En sadık dostuna teselli verdi.

Mağarada yılan onu bekledi
Efendim gelir de görürüm dedi
Ebubekr-i Sıddik izin vermedi
Sevr’de üzülme! Allah bizimle dedi
En sadık dostuna teselli verdi.

Süraka Resul’e yakın görüldü
Atın ayakları kuma gömüldü
Her defasında aynı hal göründü
Sevr’de üzülme! Allah bizimle dedi
En sadık dostuna teselli verdi.

Girişe güvercin yuvasın yaptı
Düşmanlar örümcek ağına baktı
Hakk sevdiklerini koruyacaktı
Sevr’de üzülme! Allah bizimle dedi
En sadık dostuna teselli verdi.

Kul Sami de “Sana” yoldaş olsaydı
La tahzen sözünü “Senden” duysaydı
Seninle birlikte Hakk’ı bulsaydı
Sevr’de üzülme! Allah bizimle dedi
En sadık dostuna teselli verdi.

(KUL SAMİ)