Lâ mekan Seyyah 7 Şiiri - Gökhan Savunmaz

Susturulmuş bir şarkının yorgun dizelerinde rastladım yine sana.
Hece hece yürüyordun sözlerin uçurumunda.
Kayıp sesler yankılanıyordu çerçevesiz fotoğraflarda.
Ey sevgili
Bilir misin her gece kaybolmayı bir hayalin rotasında.
Bilir misin boğulmayı bir damla gözyaşında.
Bilir misin içinde taşırken hasreti ölümle kalmayı baş başa
Ben bilirim.
Sokağımın kimsesizliğini
Gözlerimin çaresizliğini
Gecelerimin yetimliğini
Bedenimin gölgesizliğini
Ben bilirim
Zaman zaman Dilimde volta atıyor hatıralar
Yüreğime yuvalanmış sanki tüm acılar
Yokluğunun sayılmayacak kadar derin izleri var.
Hangisini toplasam eksik kalıyor umutlar.
Hangisini çarpsam bölünüyor uykular.
Ne aklımın matematiği yetiyor hasretinin denklemine,
Nede yüreğimin çarpılmışlığı.
O yüzden eşit değiliz.
Sen bende hep bir fazlasın.
Yada tamamlanmayacak yarımsın.

Gökhan Savunmaz