Lâ Mekân Şiiri - Necip Kaçar

Ömür boyu sînede sükûta bürünüp her ân
Ötesini görmeye izin olmayan perdedir
Peşpeşe inkisârlar gelip yoklar hep durmadan
Tetikte olasın ki nefs bir hırçın siperdedir

İki büklüm olarak secdeye yükselir insân
Yakıcı haykırışın nefes olduğu yerdedir
Arzıhâlin mebdei, müntehâsıdır Lâ Mekân
Artık o imbatların okşadığı seherdedir

Cennet ırmaklarına dalmış ta yıkanıp çıkan
Çiğnense de yerlerde bambaşka ulu serdedir
Hiç kimseler anlamaz hâlini senin perişân
Kim nereden bilecek gayrı havzı Kevserdedir

Dipte vurgun yemeyen bilemez nedendir giryân
Bizde söz yok nâmerde suskunluğumuz mertedir
Sükûta verdiğimiz şu ahdu mîsâku peymân
Bu dünyada yalnızca hıçkırıkta son kertedir.