Lâ Luna Şiiri - Berna Demirci

Luna...
Gidiyorum...

Her şeyi anlatmaya fazlasıyla yetiyor bu iki kelime...

Luna...
ve
Gidiyorum...

Luna;
Fazlaca sevdiğim tek insan. Omuzlarıma taşıyabileceğimden daha fazla yük yüklemeyen tek varlık. Sırtımdan bıçaklamayacağını bildiğim tek dostum. Sevgimi hakettiğini bildiğim tek sevgilim. Yüzümdeki tek mutluluk ifadesi. İçimde kalan son sevgi kırıntısı. Nefret etmediğim tek insanoğlu. Nefes almaya devam edecek olmamın tek sebebi. En büyük şükrüm. En değerli anım. Her anıma değer katanım...

Gidiyorum;
Omuzlarım taşıyamıyor artık daha fazla yükü. Saç tellerime kadar kırıldım. Kırgınım... Hayata, Allaha, aileme, dostlarıma ve sevgimi haketmeyen diğer herkese. Dayanamıyorum artık hiç kimseye... Hiç bir şeye.

Gidiyorum...
Hiç bilmediğim bir coğrafyanın, bilmediğim bir iklimine...
Gidiyorum...
Hiç bilmediğim bir yere...
Gidiyorum...
Kim bilir bilmem nereye...

Luna...
Gidiyorum...

Gidiyorum...
Luna...
Belki günaydın diyemem birdaha sana. Belki hiç yazamam da birdaha. Dayanamıyorum artık gözümden yağmur suyu gibi yaşlar akmasına. Dayanamıyorum artık içimin biber gibi yanmasına. Dayanamıyorum artık Allahın verdiği nefesimi geri alacağının hayalini kurmaya. Dayanamıyorum artık sesimi bastırmaya, sus artık diye kendime bağırmaya...

Luna...
Ölemediğimden düşüp düşüp bayılıyorum ben aslında. Aldığım nefes bana çok geldiğinden bayılıyorum...

Luna...
Sonraki sabaha gözlerim açık olarak uyanacağımı düşündüğümden uyuyamıyorum ben aslında. Her gün kahırlanmak yere yaşadığıma, uykuyu haram kılıyorum kendime. Sabahları ağlayamıyorum ve gecelerden çıkarıyorum ben olanca hıncımı, sırf bu yüzden kimse göremiyor göz yaşlarımı. Sabahları bir ton makyajla bastırmaya çalışıyorum ben sancımı...

Luna...
Konuşacak, anlatacak kimsem yok diye yazdım ben yıllar boyunca. Sonra sen geldin, iyi ki geldin, hoş geldin. Bana daha önce hiçkimse hoş gelmemişti, herkes çok hoş gitti. İyiki geldin Luna, bu defa ben gideceğim ve bu hiç hoş olmayacak galiba. Sonra sen geldin, sana yazdım ben, seni yazdım bazen, seni anlattım, derdimi sıkıntımı sana anlattım.

Luna...
Kusura bakma...
Kalıp da gündüzlerimi gecelere daha fazla katık edemem ben.
Bütün zehrimi her gece gözyaşlarımdan dökemem ben...

Kusura bakma...
Luna...
Etsen de yardım tekliflerini geri çevirmek zorundayım ben...
Senin başını derde sokmak yerine ölmeyi yeğlerim ben...

Luna...
Merak etme...
İyi saklanırım ben.
Kimseler bulamaz inimi.
Hem intihar teorilerinde ilk sırada olan biri, neden yakalansın ki?
Hiç bir güç bulamaz beni.

Merak etme...
Luna...
Hiç bir ilaç dolduramaz miğdemi.
Kanla ıslatmam da bileklerimi.
Soğuk mermiler de deşemez beynimi.
İp de değmez boynuma.
Şırınga ile hava da basmam damarlarıma.
Hiç bir yöntem intihara teşvik edemez beni.

Luna...
Merak etme...
İsyan etmem Allaha.
Daha fazla kıymamak için canıma
Teşebbüs etmemek için intihara
Sırf bu yüzden gidiyorum Luna...

Luna...
Endişelenme...
Bakarım ben başımın çaresine her halükarda.
Günde iki simit yeter bana.
Tutarım kendimi canım boğazıma dayandığında
Tutarım kendimi sataşmamak için ona buna...

Endişelenme...
Luna...
Ben tek başıma da başa çıkabilim bu hayatla.
Hem yokluğunu da götüreceğim yanımda
Bir adet vesikan da var cüzdanımda...

Luna...
Korkma...
Hiç bir şey gelmez benim başıma.
Hem senin duaların olacak yanımda
Hem nasihatlerin aklımda...

Korkma...
Luna...
Kötü işlere elimi bulaştırmam
Alnımın teri ile kazandığımı yerim sabah kahvaltılarında.
Pek kahvaltıda yapmam ben aslında,
Öğleye saklarım onları, artanı da akşama.
Sonraki gün de Allah kerim, buluruz elbet bir iki lokma...

Luna...
Kızma...
Daha fazla yaşayamayacağım için gidiyorum.
Kıymamak için gidiyorum canıma.
Yusufun sabrı yok bende, dayanamıyorum...

Kızma...
Luna...
Yazarım ben sana her gün
Postayla yollarım ayda bir gün.
Bırakmam kalemimi öyle hemen
Belki ekmek teknem olur o benim bir gün.
Kitap basarım belki
Adını veririm ona.
En çok o yakışır değil mi?

Luna...
Sana gitme diyemeyen dilim, git diye yalvarıyor bana.
Sırf bu yüzden gidiyorum Luna
Ne olur kızma bana gerçekten dayanamıyorum artık, anla...

Luna...
Gidiyorum...
Ölümü beklemeye gidiyorum.
Buralarda kendi ellerimle gelecek yoksa bana.

Luna...
Kalırsam daha fazla, olması gerekenden çok daha fazla
Günahlar işlenecek amel defterime.
Ölüm bana kendi ayaklarıyla, Allahın rızasıyla gelsin diye gidiyorum Luna...

Gidiyorum...
Luna...
Söz daha iyi bir insan olacağım bundan sonraki hayatımda.
Belki param olmayacak cebimde ama namusumla, onurumla yaşayacağım kalanca hayatımda. Belki bir iş bulurum, hatta belki değil kesin bir iş bulurum, bulmalıyım, bulmak zorundayım, para için açmayacağım bacak aramı onlara, kötü zehirler koymayacağım iyi çocukların çantalarına. Belki iyi bir patronum olur biraz bıyıklı biraz göbekli. İyi olmasa da bir maaş talep eder bana, bir de yatacak yer. Çalışırım luna, ne iş olsa yaparım ben. Yeter ki kurtulayım bu lanet olası memleketten. Söz okuluma da devam ederim ben. Ne kaldı ki zaten, şunun şurasında iki aya bitiyor lisem. Belki kazanır iyi bir üniversiteye girerim ve iyi bir burs bulurum bir yerden. Bir yandan çalışmaya devam ederim o bıyıklı amcanın yanında, sigara param çıkar biryerden. Hem çok fazla yemek de yemem, iyi bilirsin sen. Söz üşütmem de sıkı sıkı giyinirim, sigarayı da az içerim, sabahları simit çayımı eksik etmem, şekeri de bıraktım zaten, saçlarımı da düzleştirmem, soğuk havalarda banyomu da akşamdan yaparım ben.

Luna...
Söz...
İlk avansımı alır almaz kötü bir telefon alırım, kontör yükleyemem belki hemen, ben çaldırırım geri dönersin bana sen. Sonra canın istediğinde ararsın beni, birtek sana veririm numaramı ben.

Söz...
Luna...
Seni özlediğim zamanlarda kendimi fazla üzmem
Gülüşünü getiririm aklıma hemen.

Luna...
Söz...
Bir defa gideyim, bir daha hiç bir yere gitmem.
En alasından bir hayat kurarım kendime hemen.
Biraz bayat olur ekmeğim, iki günlük çayı içerim, sigarayı da idareli tüketirim belki ama olsun kıta da tamah ederim ben.

Söz...
Luna...
Önüme gelen herkesle muhabbet etmem ben.
İyisi var kötüsü var, hırlısı var hırsızı var.
Nasihatlerini avucuma yazar kopya çekerim ben.

Luna...
Söz...
Haksız olduğum bir mevzu olursa özür dilerim ben.
Haklı da olsam kimseyi dövmem, Allaha havale ederim hemen.

Söz...
Luna...
Seni üzecek mevzulardan kaçınırım ben.
Olur olmaz kimseye karışıp kavga da etmem.
Ama onlar karışırsa bana ben bilmem gerisini, Allah ne verdiyse artık açarım ellerimi.

Luna...
Söz...
Namusuma leke getirmem.
Belki bir evim olur, seni de çağırırım.
Bilirim gelirsin sen.
Kahve de alırız, sigaramızı da içeriz hem.

Söz...
Luna...
Kendimi fazla özletmem.
Arada dayanırım yine kapına, eskisi kadar sık olmasa da.
Belki sıkılırsın sen, seni de alırım yanıma ben.
Belki kafan kızar bir şeylere, bana sığınırsın sen.
Sizli bizli konuşmalara gerek de kalmaz,
Daha rahat da söveriz, gelmişini geçmişini belleriz herkesin.

Luna...
Düşünme...
Canım çok daha az yanar oralarda.
Aç kalırsam,
Beslenme çantamda özlemin var bolca, ben doyarım onunla.

Düşünme...
Luna...
Daha fazla ah almam orda.
Annemin beddualarını ninni diye taktım yakama,
Anneciğim kelimesinin eksikliği yamalı dudaklarımda,
Saçlarımda değmemiş anne elinin eksik sızısı var hala,
Buram buram eksiklik kokuyor üzerim,
Kimsesizlik taşıyorum iki omzumda,
Gidince hafifler belki Luna....

Luna...
Kimsesizlerin en kimsesiziyim, çaresizlerin en çaresizi, en kalabalığıyım özlemlerin, hayatta ben en çok annemin hiç görmediğim, yüzüme değen sıcacık bakışını özledim. Hep merak ettim bir anne nasıl dokunur evladının tenine diye, hep düşündüm hastalandığında sabahlara kadar nasıl başında durur diye. Eksiğim ben Luna, tırnaklarımın ucuna kadar eksiğim ve çarelerin en çaresizine gebeyim.

Luna...
Belki ölürüm ben, hayallerimi sana emanet ederim giderken. İyi bakarsın onlara, gerekirse yayarsın tüm dünyaya. Belki ölünce kıymetlenirim ben, anca o zaman hakeder beni bu millet. Toprağı çok severim ben, bunu iyi bilirsin sen, gözlerinden. üşür mü diye düşünme beni sen, titrersem aniden, gözlerin diye toprağa sarılmayı akıl edebilkirim ben. Belki sarı bir çiçek biter üzerimde, saçların diye onu koklar, onu okşarım ben. Kefenimi senin tenin sayar, bembeyaz ona sarılırım ben. Gülüşün yine aynı gökyüzü... Sen aklımdan çıkmadıkça onun altında rahatlarım ben. Ay yüzün, geceleri ona bakar, yazmak istediklerimi okurum hemen.

Luna...
Gidiyorum...
Ben...

Ben...
Luna...
Gidiyorum...

Gidiyorum...
Luna...
Ben...

Luna...
Ben...
Gidiyorum...

Ben...
Gidiyorum...
Luna...

Gidiyorum...
Ben...
Luna...

Git..
Me..
Deme...
Lütfen...
Bana...

Gidiyorum...
Ben...
Luna...
Seni....
Seviyorum...
Yine...
Giderken....

Gidiyorum ben Luna...
Belki merhaba diyemem sana birdaha...
Belki katile çıkar adım, belki cesede...
Belki yazar derler, şair damgası yer ellerim...
Belki bir gün bir adamı sever evlenirim...
Belki mutlu olurum, belki üzülürüm, ağlarım belki...
Ah Luna bilsen,
Hep seni özlerim kesin ben...
Onun için merak etme hiç lütfen...

-Berna Demirci