Önümde adsız bir beyazlık
Üstümde hayali bir gecelik
Arkamda siyah bir yağmurluk
Önüm, arkam, üstüm; ben.
Arıyorum, yönlerimin sesini.
Buz gibi sert olmalısın.
Hiç erimeden
Kalıbında kalarak
Bardaga hiç düşemeyen bir buz.
Düşman gibi acımasızsın sen,
Zor mu anlam bulmak bu kadar?
İçindeki anlamsızlığını bulmak
Gülüp geçmek
Geçerken adımlarını saymak
Saymak ağır mı senin kadar?
Evet, bir gün gelecek
Gitmeyeceğim dehlize
İstemeyeceğim koşmak
Beni, benle, bensizleştireceğim.
Belki, bir gün gelmeyecek
Henüz tutamadım ucundan
Çok vakit geçti
Yakalayamadım zamanımı
Muadil kalan
Ağır mıydım, aksak mı?
Yüksek ökçeler var ayağımda
Adımlarımı aksatan
Üstümde alaca bir bekleyiş
Siyaha çalan
Önümde dik bir merdiven
Bir pazartesi gecesi
Niyetin parmaklarda, özlemim tuşlarda
Neyim demiştin, ne ifade ediyorum.
Silip bozup silip öz bırakmıştım.
Niyetten, özlemden, senden.
Beklemek seni yanımda,
Saymak gibi sonsuza.
Giderken sana,
Uzanmak vuslata
Tanımadığın tellere,
Seni anmak,
Hatırlamak değil.
Geçtiğin sokaklarım ile
Sıradan tekrarlarımın
Bir yudum, bir tını, bir izin..
Yüreğimle köşe kapmacası
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!