Lâ'l-ü Mercan Şiiri - Hanifi Kara

LÂ’L-Ü MERCAN (*)

Allah için, verilen bir selâmı
Alanlarla her an düşüp kalkmalı.
Hak’kın kapısını günde beş kere
Çalanlarla her an düşüp kalkmalı.

Âlim ile sohbet etmek, lâ’l-ü mercan, incidir
Câhil ile sohbet etmek, her an bir can incitir…

Giden atlı gitti biz kaldık yaya
O’nun haşmetinden çatlıyor kaya
Hakk rızasın, gözeterek deryaya
Dalanlarla her an düşüp kalkmalı.

Âlim ile sohbet etmek, lâ’l-ü mercan, incidir
Câhil ile sohbet etmek, her an bir can incitir…

Acze düşer insan, diller olur lâl
O’na karşı gelmek her hâlde muhâl
Hak’kın dostlarıyla dâima hem hâl
Olanlarla her an düşüp kalkmalı.

Âlim ile sohbet etmek, lâ’l-ü mercan, incidir
Câhil ile sohbet etmek, her an bir can incitir…

Fakirlerle paylaş ekmeğin/aşın
Hayatın hesabın bir düşün, taşın
Öksüzün, yetimin akan gözyaşın
Silenlerle her an düşüp kalkmalı.

Âlim ile sohbet etmek, lâ’l-ü mercan, incidir
Câhil ile sohbet etmek, her an bir can incitir…

İbrişim iplikli giysiler giyse
Burda kalır rütbe, paşaysa/beyse
Kadir/kıymet, hatır/gönül her neyse
Bilenlerle her an düşüp kalkmalı.

“Âlim ile sohbet etmek, lâ’l-ü mercan, incidir
Câhil ile sohbet etmek, her an bir can incitir…”

20/05/’14
Hanifi KARA

(*) Lâ’l: Kırmızı ve değerli bir süs taşı