La Fontaine’in Kargası. Şiiri - Mecit Ak ...

Akıllı tüccar için, "güzel sözdür" dile kâr
Kem kelâma kul kişi gün gelir iflâs eder.
Akleden sormaz "niçin?", murâd etmişse Hünkâr
Taltif için dervişi bir sebep ihdâs eder.

Hak yolun yolcusunun gözleri ufku tarar
Hana sultan aransa dönüp ardına bakmaz.
Zâhir şer görünse de, her işte hikmet arar
Libas-ı edebini nefs eline bırakmaz.

Değil mi ki "meyvası" atılan taşa sebep
Onur verir ağaca; dala değen gül olur.
Kimi Resûl der, "yanar" , kimisi Ebu Lehep!
Müfterinin gıybeti mü’mine ödül olur.

Ey miskin mukayyet ol az buçuk sevabına!
Göz dikmiş servetine La Fontaine’in kargası.
Kin ve nefret girmesin gönül denen kabına
Âkıbeti bilenin nefsiyledir kavgası.

Zuhûr ettikçe buda en küçük günâhını
Zamanla serpilip de ahretini yakmasın.
Mahzûn olsa da gönlün ayan etme âh’ını
Ki, seni üzen gafil sevinerek bakmasın.