La Aşk-ı Son - Aşkta Son Yoktur - Sonsuz ...

Ya hay, ya hak, la ilahe illallah...

Ol dedi cümle alem yoktan (la) var oldu ve nefs-i ruh üfleyerek çamurdan halk etti. Akıl verdi, fikir verdi, can verdi... Merhameti, şefkati, acıyı, tatlıyı bil verdi. En degerli olmak şartı ile gönül denen merhaleye his verdi. Bir hissi beşer gönül gözü ile bakarsa, bu aşikârı bilmeye ram olacaktır...

Benki son aradım heybede, la aşk-ı son git bul kabede...
Lakin kabe uzaktır dedim, la aşk-ı son kabedir evin...

Mübtelası edildiğini bilerek aranınca hür irade ile insanın kabesinin kalbi olduğuna iman ettim. Ve kalp sonsuz bir aşka (la aşk-ı son) tecrit etti kendini. Bu aşk ı muhterem öncül olarak beşeri bir ruhun özünde sirayet etti.

Ey şavk-ı lema ey güzel şahistan, bilki gönlüm sana gül-i gülistan, kayboldu feraset-i izahim hep, la aşk-ı son zihnim arar durmadan.

İcazet buyurulur ve sevgiliyi susmak olgunlaştırır. Çünkü susmak özlemektir aşkta. O yüzden suskunluk mührü vurulur bir müddet diline ve gönlüne aşığın... Sabrı katık eder gönül sofrasında ve her öğün sabır içer sabır yer. Ve ziyafet-i aşk tenezzül ederek dökülür gönülden dile... LA AŞK-I SON VE LA İLAHE İLLALLAH...

Gönül aşka boyandı,
La aşk-ı son diyerek. Bir meczuptu uyandı,
La aşk-ı son ererek.

Sinesinde dem bağlı,
Gözesinde cem bağlı,
Bulunmaz hic kem bağlı,
La aşk-ı son severek.

Ve muhteva ile anlaşıldı ki bulunmamıştır aşka son biçen.. Son seven yada son sevilen.. Var olmadan önce yok demek gerekir bi iznillah aşkta ve yoktan var olmadı mı kainatta... Haydi la aşk-ı son de; geç, gir içeri ey gönlüm. Haydi la aşk-ı son de; seç, gir içeri ey gönlüm. Ve edep ile bir adım atarsa kul, bilki la aşk-ı son ile koşar ona el-vekil (c.c.) ..Şerler aşk ola aşklar baş ola.. Ve LA AŞK-I SON yar ola... (Amin)