İki fare...
Konuştular kendi aralarında
Asıldılar küreklere,
Uçları sonsuz edebilmek için
Yetişemiyordu zayıflamış bedeni Menşure Hanıma,
Tüm bildiği alıştırma öyküleri de...
Bahçemde riya gülümseyişler
Bildiklerimi unuttum
Sonsuzluğa esir...
Yinelendim
Yenilendim...
Topla getir tüm bebeklerini,
Bendekilerle birleştiririz
Sonra izleriz, gizlice öpüşmelerini.
Sus ama, sessiz ol!
Bizimkiler görmesin
Gizli bahçemizi...
Çözüyorsun emek emek düğümlerimi,
Hürriyet diye haykırıyorum...
Biletimi kesiyorlar.
Şeytan uykudayken yükseliyorum,
Milyonlarca ışık seyrediyor beni
Bazen de ben takılıyorum arkalarına
Uyandım...
Yüzüme bir tül bırakmışsın,
Resmimi çiziyordun
Kapattım gözlerimi...
İçime ağladı gözlerim
Yüreğimin de resmini çiz...
Resim çizer kör çiçek…
Bilinmeyen şehrin
Görünmeyen yüzüne…
Karanlığa hükmeder toprağı
Güneşe akar bazen istemsiz…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!