Bazen açardı hayatım gözlerini karanlığa.
Öyle bir his ki sanki halk yığınları caddelerden geçmektedir
körlükle ve mucizeye yol açan bir huzursuzlukla,
sürdürürken ben görünmeden ayakta durmayı.
Korku içinde uykuya dalan çocuk misali
dinleyerek yüreğin ağır adımlarını.
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta