Bazen açardı hayatım gözlerini karanlığa.
Öyle bir his ki sanki halk yığınları caddelerden geçmektedir
körlükle ve mucizeye yol açan bir huzursuzlukla,
sürdürürken ben görünmeden ayakta durmayı.
Korku içinde uykuya dalan çocuk misali
dinleyerek yüreğin ağır adımlarını.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta