Bazen açardı hayatım gözlerini karanlığa.
Öyle bir his ki sanki halk yığınları caddelerden geçmektedir
körlükle ve mucizeye yol açan bir huzursuzlukla,
sürdürürken ben görünmeden ayakta durmayı.
Korku içinde uykuya dalan çocuk misali
dinleyerek yüreğin ağır adımlarını.
Çok zaman, çok zaman varken sabaha kilide yerleşir ışınlar
ve açar kendi kapılarını karanlık.
Tomas Tranströmer (1931-2015, İsveç)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 11.11.2019 01:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
KYRIE Ibland slog mitt liv upp ögonen i mörker. En känsla som om folkmassor drog genom gatorna i blindhet och oro på en väg till mirakel, medan jag osynligt förblir stående. Som barnet somnar in med skräck lyssnade till hjärtats tunga steg. Långt, långt tills morgonen sätter strålarna i låsen och mörkrets dörrar öppnar sig.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!