Sabah evden işe giderken
Tabanvay olarak...
Seni gördüm:
“ -Günaydın...
-Günaydın...
-Bir dön şöyle dursun dünya...”
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Ego... Go... Go... Go...
Bir kışkış ünlemi olsaydı keşke. Ama değil... Bir eko ki; sayha, sayha yayılıyor sonsuza... Bir mutlu azınlığın, mutluluğunun idamesi adına. Bir eko ki; yayıldıkça mazlumları yakıyor, yıkıyor, parçalıyor, deliyor... Ağlatıyor...
Daha kendilerine sebebi sorulmadan da, kendileri insanlığa soruyorlar pişkin, pişkin; 'De hele bir sor niye yaptım?'
Bir kışkış ünlemi değil... Zulmün ekosu;
Ego... Go... Go... Go...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta