Kyamet Şiiri - İsmail Gürsel

Benim kıtametim ele gittiğin gündür gülüm,
Titreyen parmağına yüsük taktıkları gündür,
Ellerini kınalayıp başına mum yaktıkları gündür,
Beynime bir değil bin çivi çaktıkları gündür,
Benim kıyametim ele gittiğin gündür gülüm.

Hayat güneşimin yolunu şaştığı,
Denizlerin kaynayıp başıma taştığı,
Cehennemin kükreyip üzerime yürüdüğü gündür,
Benim kıyametim ele giyindiğin gündür.

Toprakların titreyip yerlerin yarıldığı,
Dağların toz duman atıldığı,
Yıldızların saçılıp başıma çakıldığı gündür,
Benim kıyametim ele can olduğun gündür gülüm.

Sevginle dolu yüreğimde volkanların patladığı,
Mecalsiz bedenime yıldırınların çatladığı,
Aşkımı canımı almaya zebanilerin toplandığı,
Mavi gökyüzünün kızıla döndüğü gündür gülüm.

İşte o zaman bu beden,
Fışkırıp kükresede yerinden,
Sığmayıp yollarına taşsada bendinden,
İnan inan birtanem caymadı caymaz sözünden,
Uğruna tek nefes öldüğüm gündür gülüm

Benim kıyametim tertemiz sevgimiz üstüne,
Elin çöreklendiği gündür gülüm çöreklendiği gündür..
.........