Anladım ki dünden daha beterim.
Kurtlar sofrasında kuzuymuşum ben.
Dumansız ocakta yanar tüterim.
Savrulan küllerin tozuymuşum ben.
Akıl eser düşünceme gem vurur.
Bulgur bulgur yanağımda yaş durur.
Bir imansız için için kudurur.
Sanki bir yalanın kozuymuşum ben.
Zaman geçer dert sinemde haşlanır.
Doğru derim hep sözlerim taşlanır.
Çileye düşmüşüm gönül yaşlanır.
Ölümüne koşan tazıymışım ben.
Ozanım der yetim hakkı savundum.
O söylenen her yalanla avundum.
Bu kafayla yıllar yılı dövündüm.
Yazık ki zemheri yazıymışım ben.
30.04.2020
Erbaa
Kayıt Tarihi : 2.5.2020 20:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Duran Bükülmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/02/kuzuymusum-ben.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!