Önce anne baba olarak evlat sevgisi tatmak yaşamak istersin,, her zanaatkarın çıraklık kalfalık ustalık dönemleri olduğu gibi annelik ve babalık da böyle bir süreçten geçer, bir bakmışsınız çocuk ağlarken konuşur sonrada yürür olmuş, okula başlamış.
Zaman hızla akıp geçerken sorunlarla ve sorunlarıyla ilgileneyim derken karşına bir yağız delikanlı bir fettan kız çıkıvermiş, elin değmez olur koklayamaz saramaz olursun, bedenen yanında ama duygu ve düşünsel olarak başka mecralarda.
İşte böyle geçip gider zaman ta ki yaşın kemale erip torun sahibi olduğunda o zaman anlarsın çocuk sevgisini ve daha bir içine çekerek yaşarsın. Her şeyden elini eteğini çekmişken birden karşına çıkan bu kuzunun kuzusu meğerse ne çok şey verir sana, hayata yeniden bağlanır yeniden ileriye dönük planlar yaparsın, emeklilik mi? böylesine can kurban yeniden işe başlamış gibi olursun.
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta