Kuzuma Şiiri - Kadir Acı

Nenniyle büyüttüm, sardım kundağa,
Nasıl verem Kuzum seni toprağa,
Hasret kaldım artık, dala, yaprağa.
Kuzum için ak saçımı yolarım.
Alın yazım buymuş deyip ağlarım.

Şehit düştü Kuzum şafak sökerken,
Tanyeri ağardı, nedense erken,
Bir kere görsem, kör olsam! derken,
Kuzum için, için için yanarım.
Alın yazım buymuş deyip ağlarım.

Şu dünyanın sefasını sürmedi.
Eller gibi muradına ermedi.
Akranları geldi, yavrum gelmedi.
Kuzum için karaları bağlarım,
Alın yazım buymuş deyip ağlarım.

Şehadetin duydu anan deloldu.
Bentler yıktı, göz yaşları sel oldu.
Albayraklar mezarına bel oldu.
Ben yavrumu bu kafeste ararım,
Alın yazım buymuş deyip ağlarım.

Babalar gününde gelen kuzuma,
Ne diyeyim böyle imiş, yazıma.
Haber salın oğlum ile kızıma.
Kuzum için yüreğimi dağlarım,
Alın yazım buymuş deyip ağlarım.

Bir kuş gibi çırpınıyor yüreğim.
Emir Hakktan geldi. Kime ne deyim?
Bu derde kim çare, ben de bileyim.
Kuzum için ırmak olur çağlarım,
Alın yazım buymuş deyip ağlarım.

Kadir Acı
19.12.2011
Kayseri