KuZuM Şiiri - Osman Şener

Kanın sıçradı cama; can evim yandı kuzum!
Semender bile yandı; bu ne nirandı kuzum?

Mazlumun çığlığıyla, çılgına döndü nücum
Ay kustu ciğerini, bulut kıvrandı kuzum

Gülkurusu dökerdi, Âfitap sabah, akşam!
Bu gün ufuklar kesif, kanlı müjgandı kuzum

Tutuşturdu âfâkı; âsumânı da yaktı
Vicdansız kaldı beşer; yanan vicdandı kuzum!

Bu ne cür'et! ? .. Devlere, sapanla kafa tuttun
Bu yüzden katlin değil, tavrın kınandı kuzum

Dereden su içerken, üst tarafında senin;
Nasıl yaptında kurdun, suyu bulandı kuzum?

Şu siyonist kurtlarca, tekrarlanan masalda
Kurtlar masum! Kuzular; hep saldırgandı kuzum

Ahmak yerine kondu, insanlık yetmiş yıldır
Bu masala inanmak, akla ziyandı kuzum

İnsanlık utanmadı, sergilenen vahşetten
Zalimlerin babası; Şeytan utandı kuzum!

Yanki Çepeş’ler ile Siyonist vampirlerin
Yediği insan eti, içtiği kandı kuzum!

Kuzu postuna giren, kurtlar yedi çobanı
Sahipsiz kaldı sürü, neler yaşandı kuzum

Evlad-ı Fatihan’ı arkasından vuranlar
Küfrün maşalarıydı; yerli düşmandı kuzum

Esra ve mi’rac ile şereflenen yurdunu
Asırlarca koruyan, Âl-i Osman’dı kuzum

Theodor’la bir olup tahtından ettiğimiz;
Filistinin hâmisi, Ulu Hakandı kuzum!

Birlikten doğuyordu kudreti bu ümmetin
Ayrılıkla yok olan; şerefti, şandı kuzum!

Kavmiyet fitnesiyle parçalandı gövdemiz;
Baştanbaşa her yanı kana boyandı kuzum

Dün riyaset uğruna buna çanak tutanlar
İhanet sarayında sultanım sandı kuzum

Kanın düşmeden yere, ahın yerini buldu
Arşın kapılarına vardı dayandı kuzum!

Arz-ı Mev’ud Rabb’imin müminlere va’diydi;
Yahudi ifritlere va’di nirandı kuzum

Bu muharrem ayında, Kerbela oldu Gazze
Her şehit ya Hüseyin yahut Hasandı kuzum!

Uçarak her biriniz, kondunuz aguşuna
Mihmandarınız bizzat, Yüce Sultan’dı kuzum!

Abasının altına, aldı cennete sizi
Yer gök ehli inan ki sizi kıskandı kuzum

Bir Hüseyni baharla tayyı cihan ettiniz
Ehli Dünya’ya kalan hüzn ü hazandı kuzum

Bilirim istemezsin ağıtlar yakmamızı
Evvahi size değil, haline yandı kuzum

Evvahî

Afitap:Güneş; Aguş:Kucak; Müjgan:Kirpik; Mihmandar: Ev sahibi, misafir ağırlayan; Çepeş: Cellat. Drakulanın lakabı (Vlad Çepeş) : Yanki:Amerikalı;