Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Kimin kuzu,kimin kurt olduğunu anlamaya çalışana değin çok şeyin genleri değişti.
Kuzular kurt,kurtlar kuzu oldu yeni tip klonlama yöntemiyle.
Eski kurtlar yatıyorlar,yeni kuzular yutuyorlar;artanını satıyorlar.
Kimin eli kimin cebinde bilinmez oldu.
Ortalık ana baba günü gibi tirilyonerlerle doldu.
Hal böyleyken
Umutlar günden güne soldu.
Ne geldiyse başımıza hep kuzuların sessizliğinden geldi.
Bu ironilerle dolu ama gerçeği olanca açıklığıyla yansıtan güzel şiirinden dolayı Dost KAYA'yı kutluyorum.
Erdemle / Selamlarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta