Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
menfaatler denizindeyiz,boğulmadan durmak zor.hayatın işkencesi şuurumuzu altüst ediyor.hafızamız saçmalıklarla dolu.izmarit gibi atılırken sevgi ışıklarımız,ruh halimiz zımpara kağıdına çevrilirken,kendimizi suyu sıkılmış portakal posası gibi hissederken nasıl gülümseyerek bakabiliriz ki hayata?çevremizdeki insan seline kaptırmış onların menfaatlerinin olduğu yerdeyiz.hayat bir çöplük.ihanetleri içimize sığdırmak zor olsada yaşıyor densede yaşıyoruz işte.ruhumuz esirken doğan güne merhaba demek okadar zorki..... ve..Hayat çıkmaz sokaklarda yine arsızcainadına devam ediyor:((
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta