Kuzuyu yedin mi hakkını vereceksin.
Hem kuzuyu yiyeceksin, hem de bedelini ödemeyeceksin.
Adama kuzuyu boşa yedirmezler.
Memleketi bugün bu hale getirenlerin, o kuzuları yediren ağalarla, aşiret reisleriyle ilgili anıları romanlaştırılsa İnönü Stadyumu’nu dolduran ve hatta taşan kitaplar yazılır.
Bilenler, yiyenler kendilerini bilir.
Türkiye’de feodalite ile işbirliği yapıp, kölelik düzeninin doğu ve güneydoğuda yaşamasını ve sürmesini sağlayanlar yağlı tatlı kuzuları yiyenlerdir.
Şimdi sorsanız, şimdide devam eden ve geçmişten miras alınan, bu mirası en ince ayrıntılarıyla, gelecek nesillere aktaran, çoğu da ihtiyarlamış, yaşlanmış bu zatı muhteremler, öyle dürüst ve namus erbabı kesilirler ki, sanırsınız ki memleketi biz bu hale getirmişiz.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
...Sözün bittiği yerdeyim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta