dört duvar arasında yalnızlık
hüzün dökülür sanki camlardan
pencereler kapalı, kapılar kilitli
tüm insanlar ölmüş sanki
perdeleri aralayıp da çıksan
kanatlansan göklere
ölü ruhlara çarpacak gibisin
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta