dört duvar arasında yalnızlık
hüzün dökülür sanki camlardan
pencereler kapalı, kapılar kilitli
tüm insanlar ölmüş sanki
perdeleri aralayıp da çıksan
kanatlansan göklere
ölü ruhlara çarpacak gibisin
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var