Kuzguncuk'ta Akşam Şiiri - Ayhan Işın

Denizi seyrediyorum bir akşam üstü,
Kuzguncuk'ta bir park çaycısında,
İnce belliden çayımı yudumluyorum.
Ilık bir rüzgar esiyor,
Köprüde bekleşen arabalar,
Sirenlerle bir ambulans,
Kimbilir hangi aşkı bitiriyor,
Hangi aşkı kurtarıyor.
Ortaköy'de ışıklar kaynaşıyor,
Dalgalar, beyaz köpükler,
Akıyor bugazın suları pervasızca
Kaynaşıyor cıvılcıvıl sular,
Bir girdap oluşuyor,
Işılışıl yakamozlarda renk çümbüşü.
Birden sen geliyorsun aklıma,
Saçların dalgadalga,
Gözlerin ışılışıl,
Sözlerin geliyor aklıma,
Bazen sevgi dolu,
Bazen nefret.
Sen deniz gibisin;
Nezaman sakin,
Nezaman hırçın.
Anlayamıyorum seni...!
Boguluyorum girdabında,
Yok oluyorum.
Ben yokum bende,
Sen varsın dalgalar var,deniz var,
Bir de karanlık.
Bir gemi geçiyor suları yarıyor,
Boğuluyor karanlıkta.
Sonra bir dalga vuruyor sahile,
Uyandırıyor su damlacıkları.
Köprünün ışıklarında martılar,
Karanlıgı delerek uçuşuyorlar.
İnce belliden yudumluyorum çayımı,
Buruk ve acı bir tat kalıyor.
Seni düşünüyorum;
Karanlıga yakamozlara bakarak
Seni Seyrediyorum Bir Akşam Üstü,
Kuzguncuk'ta Bir Park Çaycısında......

(26-05-2005)